Op het blog De Wereld van Sofie las ik een leuk stukje over e-readers en e-books. Sofie is een 60-plusser die in een bibliotheek in Nederland (heeft) (ge)werkt. In april 2008 volgde ze een traject “23 Dingen” en ze is zich bewust van de veranderende rol van de bibliotheek in onze maatschappij. Toch blijft ze kritisch ten aanzien van sommige ontwikkelingen. Op het einde van haar stukje over e-readers en e-books schrijft ze:
Bibliotheken die en masse overgaan op retail, franchiseformules en displayen om meer uitleencijfers te genereren voor met name romans, zouden misschien eens even achter hun oor moeten krabben. Ik zou inzetten op informatiebemiddeling en/of romanadvies. En dan nog het liefst digitaal want wie heeft er nu nog tijd om naar de bieb te gaan. Ik zeg dat niet omdat ik er tegen ben – het ziet er absoluut aantrekkelijker uit – maar omdat ik geluiden hoor onder mijn collega’s dat het niet meer zoveel uitmaakt of je bij Bruna werkt of de bibliotheek. De kennis van de inlichtingenmedewerker moet je niet zomaar weggeven in ruil voor uitleencijfers.
Ondertussen merken we dat in Nederland het retailmodel in de bibliotheek op een kritische manier wordt benaderd en dat het op sommige plaatsen alweer op zijn retour is. Maar in Vlaanderen moeten we er nog aan beginnen. Of moeten we dat dan maar niet doen en die fase gewoon overslaan? Om volop in te zetten op informatiebemiddeling en romanadvies? Bent u het met de uitspraak van Sofie eens? Laat uw mening hieronder even horen.
Het is wel de richting die we moeten inslaan denk ik. Hoe snel we dat zouden moeten doen vind ik nog steeds een lastige, maar je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen.
‘Ondertussen merken we dat in Nederland het retailmodel in de bibliotheek op een kritische manier wordt benaderd en dat het op sommige plaatsen alweer op zijn retour is.’ schrijf je
Waar baseer je die gedachte op? Ik vind het haast te mooi om waar te zijn, dus zou er graag iets meer over horen. Voor mijn gevoel (en tot mijn spijt) wordt retail ook door de Nederlandse bibliotheken nog steeds gezien als een van de belangrijkste ‘redmiddelen’, maar ik laat me graag overtuigen van het tegendeel.
@v/h schrijverdezes: Over het op zijn retour zijn van het retailmodel in Nederlandse bibliotheken. Ik heb die uitspraak niet gestaafd met literatuur, maar het is wat ik hier en daar hoor waaien als ik er met (Nederlandse) collega’s over spreek. Maar ik geef toe dat ik dan mogelijk alleen de meest kritische stemmen hoor en dat het gros van de Nederlandse bibliotheken het retailmodel misschien nog gretig volgt. Ik zal het eens nader moeten onderzoeken.
Dankjewel, ik wacht af. Ik heb het gevoel dat veel Nederlandse bibliotheken er nog naar uitkijken een retail-bibliotheek te kunnen worden, maar misschien vergis ik mij (dat hoop ik).
Het is inderdaad de richting die we moeten inslaan maar het moet denk ik een en-en verhaal zijn.
Informatiebemiddeling en in kleinere mate romanadvies zijn dé toekomstgerichte termen. Daarnaast heb je ook de ontmoetingsfunctie die alsmaar belangrijker wordt.
Je hebt er wel de middelen (tijd/personeel = zelfuitleenbalies) en kennis voor nodig alsook de gebruikers die een klik moet maken want de overgrote meerderheid ziet de bibliotheek als een voorziening voor boeken te ontlenen en niets meer.