In het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel vond maandagavond de wereldpremière plaats van “La luna y la muerte” (“De maan en de dood”), het opgelegde werk voor de finales van de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano. Het was de Zwitser Francesco Piemontesi (1983) die de eer kreeg om het concerto samen met het Nationaal Orkest van België onder de leiding van Gilbert Varga uit te voeren.
“La luna y la muerte” is een werk van de Spaanse componist Miguel Gálvez-Taroncher (1974) die zich inspireerde op het gelijknamige gedicht van zijn landgenoot Federico García Lorca (1898-1936).
De compositie is geen integrale interpretatie van het gedicht van García Lorca. Gálvez-Taroncher lichtte één zin uit het gedicht en varieerde daar muzikaal op. “En esta noche turbia está la luna loca!” Of vrij vertaald: “De maan is gek in deze bewolkte nacht.”
Tijdens een persconferentie waar de compositie vorige vrijdag werd voorgesteld had Gálvez-Taroncher laten weten dat hij van de uitvoerende pianisten zowel een groot aplomb als een rijke verbeelding verwachtte. Dat Francesco Piemontesi zowel een groot zelfvertrouwen als de nodige creativiteit aan de dag legde, staat buiten kijf. Hij had ook duidelijk plezier in de uitvoering en beschouwde het zeker niet als een “plichtstuk”. Achteraf bedankte hij orkestleider Gilbert Varga allerhartelijkst voor diens solide begeleiding.
De Italiaanse Mariangela Vacatello (1982) kreeg als tweede de gelegenheid om het opgelegde werk uit te voeren. Zij speelde uiterst geconcentreerd, maar liet precies daardoor minder ruimte voor eigen interpretatie. In het eerste, snelle gedeelte gaf ze ook de indruk geen gelijke tred te kunnen houden met het orkest, waardoor het expressieve van dit gedeelte iets minder tot uiting kwam.
Bij een wereldpremière is het vaak de allereerste uitvoering die het ijkpunt wordt van de volgende interpretaties. Met belangstelling zullen we de komende dagen dan ook volgen wat de overige finalisten van de Elisabethwedstrijd er van maken.