Vorige week vernamen we dat het verhuren van games in België verboden wordt vanaf 1 december 2008.
In feite was de verhuur van games wettelijk nooit toegestaan, maar er bestond wel een gedoogbeleid. Daar komt dus begin december een einde aan. De Belgian Entertainment Association (BEA) wil juridische stappen ondernemen tegen iedereen die na 30 november nog games verhuurt zonder er de toestemming van de gamesproducenten voor te hebben.
Ook in openbare bibliotheken mogen games niet uitgeleend worden. Games worden namelijk beschouwd als software en die mag niet worden uitgeleend zonder de expliciete toestemming van de producent. In een aantal gevallen zal het uitlenen van educatieve software stilzwijgend worden toegestaan. Een bibliotheek kan wel ter plaatse games aanbieden (samen met de consoles om die games te spelen) en er activiteiten zoals toernooien rond opzetten.
In bibliotheekmiddens pleit men ondertussen voor voorzichtigheid. Antoon Verbeke, voorzitter van de sectie Openbare Bibliotheken van de belangenvereniging VVBAD (Vlaamse Vereniging voor Bibliotheek-, Archief- en Documentatiewezen vzw) stelt dat “games en software uitlenen [nu niet] kan […] en dus vroeger ook niet. Wie het wel deed, overtrad de wetgeving.” Sommige provincies zoals West-Vlaanderen geven via hun Streekgericht Bibliotheekbeleid (SBB) “formeel het advies om het uitlenen van games te bevriezen omdat dit binnen het huidige juridische kader niet kan.” (Stefaan Froyman, consulent Netwerking & Gedecentraliseerd Bibliotheekwerk, Provincie West-Vlaanderen). Bij de VVBAD is men er van “overtuigd dat ook games in het uitleenbare segment moeten komen” en wil men er “samen […] met andere partners werk van maken om dit in de volgende jaren te realiseren.” (Antoon Verbeke). Men is zich er echter terdege van bewust dat het om Europese wetgeving gaat en dat er dus wellicht nog heel wat lobbywerk nodig zal zijn.
Alhoewel openbare bibliotheken het zich als overheidsdiensten in feite niet kunnen veroorloven om de wet te overtreden of te experimenteren met de grenzen tussen de letter en de geest van de wet, vinden heel wat betrokkenen dat er ter zake een “sluitend wettelijk kader voor alle bibliotheekmaterialen” zou moeten komen en dat “een parlementair debat […] ook de gelegenheid [zou moeten] zijn om [voor] eens en [voor] altijd komaf te maken met sperperiodes en embargo’s”. Een mogelijke regeling zou er in kunnen bestaan “dat een producent aan zijn verdeler expliciet de verkoop aan bibliotheken moet toestaan, en als hij dat doet, daarmee ook expliciet het gebruik én de uitleen door die bibliotheken toestaat” (Bart Hollevoet).
Het duidelijke en wettelijke verbod op het uitlenen van software in het algemeen en games in het bijzonder, brengt met name de regionale bibliotheeksystemen in een lastig parket. Het gegeven is niet nieuw, maar komt nu natuurlijk extra in de aandacht. De vraag stelt zich, of de provincies en het Brusselse gewest hun aangesloten bibliotheken alleen maar moeten adviseren om geen software (en dus geen games) uit te lenen, of dat ze het uitlenen van deze materialen binnen het gemeenschappelijke bibliotheeksysteem ook formeel moeten verbieden. Wordt ongetwijfeld vervolgd…
Laat een reactie achter